نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

چکیده

در مورد ماهیت عقد ضمان دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. در دیدگاه مشهور فقهای شیعه، ضمان ماهیت انتقالی دارد و مفید نقل ذمه به ذمه و برائت ذمه مدیون اصلی است. در دیدگاه دیگر و از جمله در حقوق افغانستان، ضمان ماهیت انضمامی و وثیقه‌ای دارد و عقدی است که به موجب آن شخص ثالثی تعهد می نماید اگر مدیون دین خود را ادا نکرد، او از عهده براید. بررسی دلایل و دیدگاه‌های طرفین نشانگر آن است که ماهیت ضمان غیر از نقل و انضمام است و آن تأدیه و التزام به پرداخت دین و اشتغال ذمۀ ضامن به سبب آن است بدون تعرض به نقل یا ضم ذمه بودن ضمان.
 

کلیدواژه‌ها

• عقد
• ضمان
• انتقال
• انضمام
• فقه امامیه و حقوق افغانستان

موضوعات

• حقوق